از یوسف کنگری میگویم که تا لحظه شهادت همراهم بود و مرا تنها نگذاشت و این تیر وترکش و موج انفجار ناغافل که بر تنم اصابت کرد بود که نگذاشت همپای او در رسیدن به آمال و آرزوهای خویش باشم?یوسفی که گام به گام با من بود و من در عروج ملکوتی اش تنهایش گذاشتم?در دبیرستانی که ثبت نام نموده بودم نامنویسی نمود و رشته ریاضی را بدلیل علاقه وافرش به آن انتخاب نمود اشتیاق من تحصیل در رشته تجربی بود و آنرا برگزیدم یوسف که همراهی وفادار در لحظات زندگی ام بود تغییر رشته داد تا یک آن مرا تنها نگذارد?روزی را به یاد دارم که اشتیاق مبارزه در راه هدف و آرمان سبز شهیدان آرام و قرارم را بریده بود برای چندمین بار قصد عزیمت نمودم سه ماهی به امتحانات آخر سال مانده بود پرسید میتوانی تا امتحانات صبر نمایی تا با هم عازم گردیم گفتم یوسف جان چون از خانواده تو و برادرانت چند نفری در جبهه اند از شما تکلیف ساقط است بمان و درست را بخوان?پاسخ داد اولا دوری ات برایم مشکل است و ثانیا هرکس وظیفه ای دارد و حضور برادر سبب نمی گردد من به تکلیف خود عمل ننمایم در وقتیکه همقطاران و دوستانم راهی دیار عبودیتند نمی توانم عافیت طلبی پیشه نمایم و در حالیکه از بستگان نزدیکمان در بند اسارت بعثیان است چگونه بی تفاوت بنشینم?با هر مشکلی بود خود را به کاروان رساند به دزفول رسیدیم گفتم بهر ترتیبی شده به گردان پیاده خواهم پیوست تا بهر ترتیبی شده ضمن انجام وظیفه توفیق شهادت یابم با من آمد و آنقدر علاقمند بود تا در کنارم باشد که علیرغم قابلیت های فراوانی که داشت شکسته نفسی نمود و بعنوان کمک آرپی چی زن ثبت نام کرد تا مرا در آرپی چی زدن به قلب دشمن یاری نماید و متاسفانه تیر و ترکش و انفجار بهانه ای شد تا من روسیاه نتوانم کنار همدم خویش در سیر طریقت ابدی آرام گیرم و امروز که دنیای آن روزها را که مملو بود از پاکانی که به خود نمی اندیشیدند تجسم می نمایم و امروز را هم که شاهدم که دیوان ددمنشی فقط به خود می اندیشند یوسف را به یاد میآورم و بر ایشان که در جوار رحمت بیکران الهی آرمیده اند عارضم که یوسف!تو که در تمام لحظات با من بودی در مواجه با مشکلات اخلاقی و فکری امروز هم یاریم کن?همراهم باش عزیز
